Screamworks: Love In Theory And Practice

Gość

Screamworks: Love In Theory And Practice – siódmy studyjny album fińskiej grupy HIM. Album ukazał się 8 lutego w Wielkiej Brytanii i Francji, a 9 lutego 2010 roku w Stanach Zjednoczonych nakładem wytwórni muzycznej Sire Records.

1. "In Venere Veritas" - 3:36
2. "Scared to Death" - 3:41
3. "Heartkiller" - 3:30
4. "Dying Song" - 3:32
5. "Disarm Me (With Your Loneliness)" - 4:01
6. "Love, the Hardest Way" - 3:20
7. "Katherine Wheel" - 3:36
8. "In the Arms of Rain" - 3:47
9. "Ode to Solitude" - 3:58
10. "Shatter Me With Hope" - 3:52
11. "Acoustic Funeral (For Love in Limbo)" - 3:58
12. "Like St. Valentine" - 3:15
13. "The Foreboding Sense of Impending Happiness" - 3:14

Mucha

Według mnie jest to ich najgorsza płyta... Jedyne utwory, które zniosę to "The Foreboding Sense of Impending Happiness" i "Heartkiller" . Jedyne co jest w niej fajne, to że w Stanach ukazała się w moje urodziny. Wszystko Grey_Light_Colorz_PDT_29

tanja55

A ja należę do bardzo nielicznej grupy fanów, którym ta płyta właśnie się podoba.
Słucham jej zawsze jak mam kiepski dzień, a po niej świat staje się lepszy.
Ubóstwiam piosenkę In The Arms Of Rain.

Mylovexdd

Mi właśnie też się podoba ta płyta xd i uważam że gorsza mogła być . Ja z tej płyty uwielbiam "Scared to Death", " In Venere Veritas " i "Katherine Wheel " jak je posłucham od razu dzień staje się lepszy Grey_Light_Colorz_PDT_18

Edziątko

Ludzie uważają, że jest najgorsza, bo HIM stworzył na niej piosenki nie za bardzo pasujące do ich stylu, bardziej komercyjne. To już nie jest to, co wcześniejsze płyty, są lżejsze brzmienia. Ale nie oznacza to, że jest gorsza, ja bym określiła, że po prostu inna. Może nie do końca trafia w moje gusta, ale np. uwielbiam słuchać piosenki "Scared to Death" kiedy mam dobry humor, wtedy to już w ogóle fruwam Grey_Light_Colorz_PDT_03

mimo wszystko sporej grupie osób płyta się podoba, więc chyba nie jest taka zła.. Grey_Light_Colorz_PDT_29

uważam, że można znaleźć na niej coś dla siebie, chociaż niekoniecznie wszystkie piosenki musimy lubić

Lisiczka

Ja bardzo lubię tą płytę. Te teksty trafiają do mnie i nadal powodują ciary na plecach. Fakt, jest łagodna w sumie i inna trochę niż wcześniejsze, ale mnie kupiła przy pomocy piosenek "Like St. Valentine" [Build me a bridge soaked in gasoline and pass the torch - cudo], czy "In Venere veritas".

Edziątko

"Like St. Valentine" też lubię, może nie słucham jej tak często, ale zdecydowanie bardzo często ją sobie nucę. A ostatnio mam taką fazę, że jak idę pod prysznic, to właśnie sobie zapodaję "In venere veritas", bo ja bez muzyki do łazienki nie wchodzę Grey_Light_Colorz_PDT_03

zresztą gdziekolwiek idę, muszę mieć słuchawki na uszach, nawet jak idę do sklepu który jest 5 min drogi od mojego domu Grey_Light_Colorz_PDT_18

Luin

Właśnie jej słucham Grey_Light_Colorz_PDT_18

(a dokłądnie 'Ode to solitude' na przemian z 'In venere veritas'). I chyba dopiero po kilku latach ją doceniłam... Grey_Light_Colorz_PDT_15

bellamorte

Mnie nie rajcuje ta stylistyka. Płyta zajmuje w moim HIMowym rankingu dalsze miejsce. Jednak i tak ma swoje plusy. Lubię ją za to, że jest z innej parafii. To jakby przerywnik w ich dokonaniach. Moi faworyci to: "Heartkiller", "In the Arms of Rain" i "The Foreboding Sense of Impending Happiness". Momentami za bardzo zalatuje stylistyką a la `marsi`. Tanja55 pisała, że po niej świat staje się lepszy. Coś w tym jest, bo mimo mojego podejścia do tego albumu, lubię go posłuchać dla poprawy nastroju. Może te skoczne popowe melodie wprawiają w dobry nastrój? Grey_Light_Colorz_PDT_18

Satu89

W moim rankingu zajmuje również dolne pozycje, wraz z Dark Light. Chociaż ciekawą odmianę w "lekkości" można wyczuć na tej płycie, to szału ona na mnie nie robi. Utwór "Disarm me" wywołuje u mnie mieszane uczucia, ale ze względu na to, że ustawiłam go jako budzik Grey_Light_Colorz_PDT_03

Lubię piosenkę "Heartkiller" oraz "Love, the hardest way". Za to "Scared to death" kompletnie mi nie leży.

elliv

Według mnie ta płyta w ogóle nie powinna się zdarzyć. Jestem ją w stanie znieść tylko w wersji akustycznej.

Gość

Na temat tej płyty mam do powiedzenia tylko jedno: Dla mnie jej nie było. Grey_Light_Colorz_PDT_18

Kiedy słuchałam jej po raz pierwszy, wracając do domu busem po paru kawałkach miałam wielkie pragnienie, żeby bus zjechał do Wisły. Serio... Aż tak mi się nie spodobała i nie mogę się do niej przekonać aż do tej pory. Debiut trzeźwego Valo. ToT na trzeźwo 100x lepszy. Grey_Light_Colorz_PDT_03

JudithDoom

Szczerze... Mam wrażenie, że ktoś, tuż przed premierą płyty włamał się do studia, zmiksował im kawałki i wysłał do wytwórni. I tym kimś był polski wodzirej od weselnych, tandetnych imprez. Możecie mnie bić, ale szczerze nienawidzę jej. Zakopałam ją na dnie szafy.

Sunniva

Ja uważam że wcale nie jest aż taka zła - słuchałam jej wiele razy i mi się podoba chociaż jest najsłabsza z dorobku HIM.

Lubię utwór " Katherine Wheel".

Płyta się nie spodobała bo po genialnym Venus Doom zaskoczyła wszystkich chcoiaż Ville zapowiadał że będzie sie różniła od poprzednich to i tak to był wielki szok dla fanów Grey_Light_Colorz_PDT_15

RebelGirl

Zawsze jak Ville mów że płyta bedzie inna... fani sa w szoku... podobnie było z DS&BH

Na poczatku słuchałam tylko akustycznej wersji... ot to mój mało HIMowy okrez czasu... bo z płyt wszystkich słuchalam tylko tej... lula mnie do snu...
Przed koncertem w warszawie zaczełam glebiej się wsluchiwac nie tylko w ta ale i w pozostale płyty HIm w ramach odświeżenia... i musze przyznac że bardzo lubie te płytę... zwłaszcza kołysankowe, i foreboding sense... Grey_Light_Colorz_PDT_15

))
poza tym ja lubie optymistyczny HIM tj Dark Light... Grey_Light_Colorz_PDT_15

))

Shade

In the arms of rain i w ogóle cała ta płyta będą mi się kojarzyły z wyjazdem do Finlandii, bo jedno z drugim się zbiegło, więc w Helsinkach słuchałam Screamworks... Grey_Light_Colorz_PDT_15

A przy In the arms... akurat był moment, że na dopiero co rozkwitnięte kwiaty (początek maja) zaczął padać w jednej chwili deszcz ze śniegiem... no jak tu potem nie mieć sentymentu? Grey_Light_Colorz_PDT_15

Beata_Maria

Jak pierwszy raz jej słuchałam, to zaczęłam się zastanawiać czy dobrego zespołu wzięłam płytę... Ale mimo początkowej niechęci stwierdziłam, że niektóre piosenki mają coś w sobie. Lubię w jakiś sposób np. "In the Arms of Rain" "Katherine Wheel" no i "Scared to Death", mimo że początek kojarzy mi się z disco polo.

Shade

Pamiętam jakie psy wieszano na "DSaBH",jakim wstydem było przyznanie się gdziekolwiek, że lubi się tę płytę, a teraz dostaje się po łbie "Screamworks" a "DSaBH" jest "klasyką","mroczne","kultowe", lol Grey_Light_Colorz_PDT_18

Przy "DSaBH" nikt nie wierzył, że to ten sam zespół, co nagrał dwie poprzednie płyty. Stracili wuchtę fanów - a zyskali nowych, którzy takiego klimatu szukali i okazało się, że oni zostaną, bo zespół poszedł w tamtą stronę.

Wcale się więc nie zdziwię, jak kiedyś ta płyta podzieli ten sam los Grey_Light_Colorz_PDT_18

Beata_Maria

Wydaje mi się, że już powoli coraz więcej ludzi się do niej przekonuje. Może nie ma jakiegoś szału, ale nie ma też całkowitego odrzucenia. Zwłaszcza, że na "Tears on Tape" tez słychać gdzieniegdzie delikatny ślad "Screamworks..." w brzmieniu.

Gość

Mi właśnie leci "Screamworks...", bo od lat próbuję się do niej przekonać, więc raz na jakiś czas ją przekatowuję i muszę powiedzieć, że von D nie kłamała w książce, ani nie hiperbolizowała przekazu z płyty. Ta płyta faktycznie jest dla niej. Znając trochę historię Kat (jako fanka tatuażu) nie mogę się z tym nie zgodzić. Valos faktycznie coś do niej miał, ale to pewnie z tego względu, że potrzebował punktu zaczepienia, żeby sobie pomóc z odwykiem. Dlatego nie wyszło. Grey_Light_Colorz_PDT_18

Takie tam luźne przemyślenie mnie złapało przy słuchaniu płyty przed chwilą.